Het lijkt er wel op dat er deze zomer veel (meer) ongelukken op het water gebeuren. De trieste stand is helaas dat er meerdere dodelijke ongevallen zijn gebeurt en ook een aantal ongelukken met enkele zwaargewonden. Helaas is het ook nog steeds zo dat er nauwelijks een goede registratie is van alle ongevallen, incidenten en bijna ongelukken op het water. Zonder betrouwbare registratie heeft niemand een goed beeld van de aantallen en de ernst van de ongelukken. Terecht klinkt uit diverse hoek steeds meer de roep om een goede betrouwbare registratie.
Helaas klinkt bij elk ernstig ongeval op het water ook weer de roep om een algemene vaarbewijsplicht voor alle deelnemers aan het waterverkeer. Zoals ik al eerder betoogde vind ik dat niet juist. De discussie over nut en noodzaak van een vaarbewijsplicht wordt daardoor te beladen. Overal en dus ook in beroepen of activiteiten met veelal hoog en goed opgeleide mensen komen ongelukken voor. Ongelukken zijn nooit helemaal te voorkomen. Ook niet op het water. Ongelukken zijn veelal op menselijke fouten terug te leiden. Betere scholing, training en ervaring helpen zeker om ongelukken te voorkomen. Voorbeelden uit de vliegerij, de operatiekamer of industrie genoeg. Er is geen aannemer, ZZP'er of onderaannemer die het terrein van een rafinaderij opkomt zonder enige basis veiligheidstraining.
Tegenstanders van een algemene vaarbewijsplicht roepen dat een vaarbewijsplicht niet aantoonbaar bijdraagt aan de veiligheid op het water en ook dat het op het water eigenlijk niet onveilig is, maar dat nauwkeurige cijfers daarover ontbreken. Overigens is dat laatste niet helemaal waar. Rijkswaterstaat schrijft in haar jaarverslag wel degelijk over de veiligheid op het water waarbij ook cijfers worden genoemd. En ook de (water)politie en reddingsdiensten hebben eigen cijfers. En het eerste is nooit aan te tonen omdat er nu immers geen algemene vaarbewijsplicht is. Pas na invoering kan je met harde cijfers de situatie dan met die van nu vergelijken.
Feit is wel dat het drukker op het water lijkt te worden en dat er ook meer en meer mensen op het water komen die naast de watersport vele andere activiteiten en sporten doen. Is de gemiddelde watersporter wellicht een amateur, de incidentele watersporter bijna zeker. Helemaal niets mis mee en de keerzijde van een algemene vaarbewijsplicht zou wel kunnen zijn dat juist deze laatste groep afgeschrikt wordt en dan misschien niet meer uit varen gaat. Dat is natuurlijk ook niet goed voor de sector. Het huidige examen voor het Klein Vaarbewijs I is op zich niet zo moeilijk, maar als je misschien twee keer per jaar gaat varen dan is het wel een drempel. Daarom pleit ik al jaren voor een instapniveau onder dat van het huidige Klein Vaarbewijs I. Een Klein Vaarbewijs 0 met alleen de echte basis en noodzakelijke kennis van de regels. Voldoende voor wateren met nauwelijks beroepsvaart en voor alle schepen vanaf 7 meter tot 15 meter en niet harder varend dan 20 km/uur.
En misschien dan examinering zoals ze in de Verenigde Staten doen voor het Boater Safety exam. Namelijk via het internet. Een derde persoon getuigd daarbij online dat de kandidaat zelf de toets heeft gedaan en niet door iemand werd geholpen. Volop gelegenheid om te frauderen zult u zeggen. Klopt, maar feitelijk is het Boater Exam een getekende verklaring van de kandidaat dat hij/zij beschikt over de minimale kennis. Blijkt later dat dit niet zo is en veroorzaakt hij/zij daardoor een ongeluk, dan ben je in de Amerikaanse claimcultuur natuurlijk nog niet jarig. En ook bij de handhaving is het erg effectief. Ga je over de streep en vaar je dronken rond of gevaarlijk hard, dan wordt het certificaat meteen ingenomen en kan je niet opnieuw "even" examen doen.
En de informatieve video's van Varen doe je samen moeten dan naar mijn mening onderdeel zijn van elke vaaropleiding. Gratis en online te bekijken ... Plus nog een aanrader: "In elkaars vaarwater"; hoe beroeps- en pleziervaart samen gebruik kunnen maken van dezelfde vaarwegen. Klik hier ...
Reageren kan onderaan dit artikel.
